Czas na kolejny projekt w mojej małej serii wydawniczej i tym razem chciałbym zaprezentować Wam coś, co niestety finalnie nie ukazało się na rynku (a przynajmniej nie na naszym ukochanym szaraku) – Dungeons & Dragons – Tower of Doom.

Tytuł ten ukazał się pierwotnie 1994 roku na automatach arcade i z miejsca zawłaszczył sobie serca graczy. Fabuła jest prosta jak drut — Kraina Mystara została zaatakowana przez armię potworów, pod dowództwem Arcy Lincza Deimosa. Mamy tutaj do czynienia z typowym beat’em up’em, w którym naszym zadaniem jest przeć do przodu i mordować kolejne hordy wrogów. Do dyspozycji graczy oddano cztery postacie — elfkę, wojownika, kleryka oraz krasnoluda — różniące się od siebie nie tylko wyglądem, ale również bronią, umiejętnościami oraz statystykami.

Jak wspomniałem, gra okazała się niesamowitym sukcesem, co skłoniło firmę Capcom pod podjęcia próby przeportowania jej na PlayStation. Datę premiery ustalono na marzec 1996 roku, jednak w 1995, z niewiadomych przyczyn projekt został anulowany (plotki głoszą, że nad tytułem pracowało zewnętrzne studio, a włodarze Capcomu nie byli zadowoleni z postępu prac i jednocześnie stracili zainteresowanie portem, przekierowując moce przerobowe i budżet na tytuły, które zapowiadały się na bardziej kasowe).

Build, który trafił do sieci został ukończony w granicach 30% i niestety jest bardzo mocno zbugowany (brak intra, działa tylko jedna postać, przechodzenie pomiędzy ekranami lubi się zawiesić etc.)

Co ciekawe tytuł ten finalnie wylądował na konsoli Sony, mianowicie w 2013 roku, Capcom wypuścił kompilację Dungeons & Dragons: Chronicles of Mystara, która zawiera dwie gry — Tower of Doom and Shadow over Mystara.

Ponownie postawiłem na design ala „kopia recenzencka” gdyż uznałem, że w przypadku prototypów i tech dem jest to najlepszy wybór pod względem estetyki (no i wiadomo, nie ma przy tym tyle roboty co przy standardowym wydaniu, dzięki czemu w niedługim czasie możecie się spodziewać jeszcze kilku podobnych).

• 

• 

• 

• 

• 

To tyle na dzisiaj.
Mam nadzieję, że się Wam podobało!
Kuba „PlayStation Fanatyk”